Yazarlarımızın ağzından ASY // Arda

Büyük aşklar yolculuklarla başlar
ve serüvenciler düşer bu yollara ancak

Onlar ki Galatasaray'ın son umudu
soyları tükenen birer çılgındırlar

Ne bir adresleri olacak onların artık yeryüzünde
ne de aşktan başka bir sığınakları

Ama yaşarlar dünyanın dört bir yanında
ölümle alay ederler sanki

Nerde beklenirse ordaydılar
bir kez bile gecikmediler ömür boyu

Onları daima yalnız kılan
Galatasaray sevgisiydi, bu yaşam denilen gürültüde

Ne altın arayıcısıdırlar Polat gibi
ne de aylak bir Sezgin

Vurulup düşseler de her kuşatmada
serüvencidir onlar ve hiç ölmezler

Ki onlar hep yalnızdır ve nasılsa
bulurlar heder olmanın bir yolunu

Onlar ki dünyada
kahraman olmaya mahkûmdurlar

Sislenen anılar kaldı bize onlardan
renkleri bozulup duran solgun anılar

Nasıl yazılmalı ki silinip gitmesin
bulutlar gibi çekilmesin gök boşluğuna

Bileği güçlü ve gözüpek avcılar mıydı
Onları kuşatıp yeryüzü cennetinden atan

Yoksa kendini tüketen hüzünler miydi
vurulup düştükçe ışığını karartan





O serüvenlerin günlüğü tutulmadı
yazılmadı o insanların destan şiiri

Gün ayrılık günü, unutulacak o insanlar...